+0 به یه ن

وقتي كه مسجدها دكان مي شوند

مورداول:چهلمين روز درگذشت مادر يكي از آشنايان است از او مي پرسم در كدام مسجد مراسم خواهند گرفت تا براي اداي فاتحه حاضر حاضر شويم مي گويد در هيچ مسجدي،ميخواهيم در منزل بنشينيم ميپرسم چرا؟مي گويد هزينه هاي مسجد و قاري و روحاني و آبدارچي و ...زياد است نمي توانيم از عهده آن برآييم.

مورد دوم:سومين روز درگذشت يكي از فاميلهاست علي رغم  اطلاع قبلي ، روحاني مسجد حالا به هر علتي تشريف نمي آورند و قاري محترم قرآن درست راس ساعت و دقيقه معيين بساطش را جمع مي كند و براه مي افتد و هنوز نيم ساعت از وقت مراسم باقي است كه مجلس بي سر و سامان مي شود خانواده معزا هر چه از قاري خواهش مي كنند به جاي روحاني  نيم  ساعت ديگر تشريف داشته باشد تا مجلس از هم   پاشيده نشود قبول نمي كند كه نمي كند.

مورد سوم:به درخواست يكي از ادارات (سازمان به اصطلاح سهام عدالت)جهت مهر و امضاي نامه استشهاد محلي به مسجد مي روم هيئت امنا براي امضاي استشهاد پول مطالبه مي كند...

اگر بخواهيم موارد ومصاديق مشابه را رديف كنيم حديث يك من خروار مي شود اما راست گفته اند كه «مشت نمونه خروار است» ولي در يك جامعه اسلامي واقعا تاسف بار است كه  كسي به خاطر هزينه هاي هنگفت  مسجد نتواند در آن مكان مقدس مجلس ختم عزيزان خود را برگزار كندو شخصيتهاي معتمدي مثل روحاني و قاري و هيئت امنا به خاطر پول چانه زني  و جنگ زرگري كنندمسجد جاي عبادت و احسان و نيكوكاري است و از متوليان آن انتظار بيشتري مي رود.

هر چند كه مساجد نهادهاي غير انتفاعي هستند اما امروزه به بركت نظام اسلامي بيشر اقلام ضروري آن را اداره اوقاف و امور خيريه تأمين مي كند و هزينه هاي جاري مثل آب و برق و گاز ...آن رايگان است حتي براي هزينه هاي ساختماني  و تعميرات  آن نهدهاي دولتي و غير دولتي بودجه هزينه مي كنند گذشته از اين رديفها مبالغ قابل توجهي نيز از كمكهاي مردمي و نذورات  بخصوص در ايامي مثل ماه هاي محرم و رمضان  جمع اوري مي شود كه مي تواند كفاف امورات خود مسجد را بكند اما وقتي كساني بخواهند از اين مدخل به صورت مستمر منتفع شوند آنوقت به نظر هميشه مساجد  با كمبود بودجه مواجه خواهند بود و سختگيري به مردم تا به آن حد مي رسد كه كسان ديگري علي رغم ميل باطني نتوانند در آن مكان مقدس حتي مراسم ختم  عزيزان خود را  برگزار كنند و اين همان چيزي است كه من از آن بيم دارم و آن دور كردن  فراري دادن  دادن مردم  و بخصوص مستضعفان از اين مكان عبادي و مقدس  است.

امروزه برگزار كردن مجالس ختم  براي خانوادهاي معزا واقعاَ يك كار سختي است كه مصيبت و داغ فراق عزيزان را مضاعف مي كند.

هزينه هاي ميليوني مصجد براي روزهاي اول و سوم و هفتم و چهلم تنها گوشه اي ا آن هزينه هاستعلاوه بر هزينه هاي كفن و دفن و قبر و ...احسانهاي چند ميليوني براي اطعام نمونه ديگري است.

امروزه احسان دادن غذا صورت رسم و اجبار پيدا كرده است ديده شده كه خانواده معزا  براي انجام اينكار حتي مجبور شده به صورت عاجل قرض ربا بگيرد به خدا قسم اينگونه احسان خوردن ندارد علاوه بر اينكه روح مرحوم را در قبر  مي لرزاندعذاب وجدان براي بازماندگان در پي دارد.

گفته شده كه در زمان ظهور حضرت مهدي(عج)مساجد زيبا و مجلل اما خالي از جمعيت مي شوند و اينگونه موارد شايد نمونه ههايي از آن علايم باشند.

ولي منتظر مصلح هرگز به چنين اوضاعي راضي نخواهد بود و هميشه به خاطر حق بر عليه باطل مجادله خواهد كرد كه غير از اين مصداق جريان انحرافي حجتيه خواهد بود.